در آخرین هفته سال 1388، آقای جعفر قدیانی دادستان ویژه روحانیت و معاون جدیدش آقای احمدی که اخیرا به عنوان رئیس دایره اجرای احکام دادگاه ویژه روحانیت و قاضی ناظر بر زندان منصوب گردیده است ، به همراه تنی چند از مسئولین زندان، در بند ویژه روحانیت اوین با آقای بروجردی ملاقات نمودند. برخی از نکات مهم این دیدار که به نوعی اعترافات دادستان قدیانی محسوب می شود، به شرح زیر است: 1. نظر گردانندگان فعلی حکومت نسبت به جایگاه واقعي آقای بروجردی:
دادستان قدیانی در معرفی آقای بروجردی به مسئول جدید، گفت: "ایشان رهبر دین غیر سیاسی است و بطور دائمی و علنی اصول انقلاب و مخصوصاً اصل ولایت فقیه را زیر سئوال برده و می برد."
اهمیت بیان فوق اينجاست كه اولا علت هراس حکومت از ایشان را نشان می دهد و ثانیاً طبق فرمایش حضرت علی : "و الفضل ما شهدت به الاعداء" ، فضيلت آن است که دشمن به آن شهادت دهد و اعتراف نماید.
2. اذعان به وجود شکنجه در زندانهای ایران:
سپس مسئول جدید از آقای بروجردی پرسید: "از ما چه درخواستی دارید؟!"
این پيشواي ديني پاسخ دادند: "من چهار سال زندانی هستم و می خواهم 7 سال باقی مانده را نيز بايستم! طی این چهار سال شما مرا به انحاء گوناگون شکنجه نموديد. من صرفا يك زنداني هستم و حقوق اوليه يك زنداني را خواستارم!"
دادستان قدیانی که مسئول مستقیم شکنجه ها مي باشد، نه تنها کلام آقای بروجردی را نقض نكرد بلکه اعتراف نمود "بله، شکنجه برای بعضی از زندانیان لازم است!" آقای بروجردی پرسید "پس علت اینکه حکومت وجود هرگونه شکنجه را نفی می کند، چيست؟!"
3. افشاي توطئه حكومت براي اعطای مرخصي به آقاي بروجردي:
مسئولین دادگاه طي روزهاي اخير با نزدیکان ايشان تماس گرفته و درخواست آماده کردن وثیقه برای انجام مقدمات مرخصی را مطرح نمودند و از طرفی در دیدار مذکور نیز، مکررا به آقای بروجردی القا كردند که "چرا شما مانند زندانیان دیگر از ما درخواست مرخصی نمي کنید."
اهداف اين ديدار صرفا اجرای یک سناریوی از قبل طراحی شده برای دفع تبلیغات جهانی و داخلی علیه نقض آشکار حقوق بشر در زندانهای ایران، به ویژه در موضوع حبس طولانی مدت یک بیمار، آن هم بدون منظور نمودن مرخصی های استعلاجی، استحقاقی و اورژانسی می باشد.
از سوي ديگر آنطور که از شواهد امر پیداست، اين تغيير نظر ناگهاني ر‍ژ‍يم براي اعطای مرخصي به آقاي بروجردي در ايام تعطيلات نوروزي، توطئه اي براي گرفتار كردن اين زنداني سرشناس به سرنوشتي شبيه امام موسي صدر و يا از بين بردن ايشان مي باشد و بعدا نيز مدعي شوند كه آقاي بروجردي از ايران گريخته است!
4. اعتراف دادستان قدیانی به اينكه "زندگی آقاي بروجردي را نابود كرده و خود ايشان را نيز از بين برده اند!"
آقای بروجردی توضيح داد که "اين رفتار شما توجیه ناپذیر و ظلمی جبران ناپذیر است، آیا منصب قضاوت و صدور حکم نباید در اختیار اشخاص عادل و صالح باشد؟! پس چگونه می توانید ظلم قاضی و دادستان را در نظام اسلامی توجیه کنید؟! اگر من مجرم هستم پس چگونه به دست شما که به بدی ها و جرائم خود اعتراف دارید، محاکمه شدم؟!" آقای قدیانی پاسخ داد: "ما منتخب حکومت اسلامی هستیم!!"
5. فرار از مسئولیت جنایات رخ داده:
در اين ديدار آقای قدیانی برای گریز از عواقب مردمی، تاریخی و الهی آزارهاي جسمي و روحي آقای بروجردی، مدام می گفت: "ما با اعمال این شکنجه ها، شما را لاغر کردیم تا سکته نکنید!!"
آنها اين نکته را ناديده مي گيرند که به گفته پزشک زندان مرکزی یزد در تابستان گذشته، آقای بروجردی هشتاد درصد بینائی خود را از دست داده است. همچنين توجهی ندارند که موهایش سفید، استخوانهایش معیوب و اعضای داخلی وی آسیب بسیار جدی دیده است!
6. اعتراف غیر مستقیم به تنگ نظری حکومت:
طی این دیدار، آنها موضوع مهم "یک روز حبس انفرادی معادل ده روز حبس عمومی است" را ناديده گرفتند که با احتساب آن ماه ها پيش، دوره محکومیت آقای بروجردی به اتمام رسیده است! ولي روي مسائل كم اهميت تري اصرار داشته و خورده مي گرفتند كه چرا شما مي گوئيد چهار سال است تحت بازداشت هستيد در حالي كه زمان دقيق آن، سه سال و پنج ماه است!
7. پارادوكس رفتار و گفتار مسئولين:
و در پایان اینکه مسئولین مربوطه از يك سو آقاي بروجردي را يك زنداني معمولي معرفي مي كنند، ولي از سوي ديگر با طرح توطئه هاي مختلف، سعي در از بين بردن ايشان دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر