۱۳۸۸/۰۲/۲۰

بخش اول از مصاحبه هاي منتشر نشده آقاي بروجردي در زندان ـ زمان : اردیبهشت ماه 1388

برای شنیدن لطفاً کلیک نمائید

1.از چه زمانی به انحراف و انحطاط اسلام سیاسی آگاه شدید ؟

از همان اوایلی که با بوق و کرنا به جنگ شاه آمده بودند. پدرم که از بزرگان علماي غیر سیاسی پایتخت بود و با بنیانگذار این حکومت در زمان تحصیل در قم نشست و برخاست داشت، از قول یکی از اساتیدش، آیت الله آقا شیخ عبدالنبی عراقی نجفی كه از مراجع وقت بود، نقل می کرد که والدم را از رفاقت با او بر حذر می داشت و می گفت که وی یک فیلسوف خیالاتی است که مدینه فاضله ای را در تخیلات خود ترسیم کرده و در اطرافش کار می کند و همچنین از زاویه دید رهبر مطلق مذهبی و اجتماعی و مردمی نیم قرن قبل تشیع، یعنی آیت الله حاج آقا سید حسین بروجردی، اشاعه خبر می نمود که همه فضلاء و طلاب حوزه خود را از همسویی و همفکری با بانی انقلاب اسلامی منع مي نمود و ایضا از یکی از اساتیدم که پیشوای قاطبه مومنین ایران بود، یعنی آیت الله آقا سید کاظم شریعتمداری که در همان اوان جنبش انقلابیون حاکم، مورد آزار و اذیت قرار گرفت و به خاطر آرامش کشور و حفظ خون ملت از قیام خودداری کرد و نهایتا به دست عوامل مدعی دیانت و جمهوریت کشته شد، شدیدا از گرایش به اسلام سیاسی نهی می شدم.

 2. از چه تاریخی مبارزات خود را بر علیه دین سیاسی آغاز کرده اید و این حرکت چگونه شکل گرفت؟

از هجده سال قبل و در قالب تشكيل حوزه فكري و کلاس های فرهنگی در بهره گیری از متون معنوی و الهی و مذهبی که به صورت نوار و جزوه  به جامعه منتقل می شد.

 3.  آیا تجربیات عینی و علنی شما مزید بر تقویت افکار و آرائتان در گریز از حکومت دینی گردید؟

بله! اکنون که کارنامه اقتصادی، اجتماعی، اعتباری، ایمانی و بین المللی  دولت های به ظاهر مذهبی این سی سال را می بینم، با تمام وجودم به مراجع اعصار گذشته این آب و خاک عزیز تعظیم می کنم که چگونه از آفات و بلیات و صدمات دخالت دیانت در سیاست آگاه بودند و با خمیرمایه تکیه گاه این انقلاب اسلام زدا و ايران سوز، آشنایی داشتند و به حق، ما را از دلبستگی  و فریب خوردگی  نهی می نمودند.

4. آیا از این که پای سفره چرب مذهب دولتی ننشسته اید و در بستر گرم و نرم انقلاب نیارامیده اید و سال های بسیاری مورد شکنجه ها و عذاب های عناصر اطلاعاتی و امنیتی و نظامی قرار گرفته اید، احساس خستگی و انفعال نمی کنید ؟

خیر! وقتی که نقاهت و فلاکت هموطنانم را می بینم که چگونه به نام خدا و به اسم سنت نبی، دنیایشان را واژگون کرده اند و با شعائر ظاهری شانتاژکاران مجرب و مجهز و موقر، کامشان را تلخ نموده اند، مصمم به پایداری در زندانهای مخوف و مخفی و مخرب حکام ایران می شوم.

5. به گواهی عکس ها و فیلم های موجود و با توجه به پشتوانه مردمی که در جلسات سخنرانی شما  وجود داشت و آمارهايي كه گویای جمعیتهای دهها هزار نفری بود، چرا اکنون از پیروانتان نمی خواهید  تا به خیابان ها بریزند و  تظاهرات کنند ؟

در اين چند سالی که این دولت بر سر کار آمده، وفور اختناق به حدی است که از همراهی چند نفر بیشتر، جلوگیری می کنند و هر گونه  تحصن و اعتراضی را با شدت سنگینی سرکوب می نمایند و در یک کلمه آن که انتهای مدیریت این رژیم به جایی رسیده که هر نوع صدایی را در گلو خفه می کند و بهترین نشانه اش آن است که زندان های بیشماری را تاسیس کرده اند که قابل مقایسه با نظام شاهنشاهی نبوده و با آن که در فقه شیعه، زندان منع تاسیس دارد و زندانی کردن هیچ گونه وجاهت شرعی ندارد، اما سیستم قضایی هتاک و خشونت گرا همواره در مسیر ساخت و ساز بازداشتگاه ها و زندان ها حرکت می کند. اینجانب نیز که به قساوت حال و خباثت قال و لئامت نفس هیئت حاکمه بی رحم و جلاد ايران آگاهم و می دانم که بر خلاف مشی شاه سابق که حاضر به کشتار جمعی نبود، به کمترین اعتصاب و اعتراضی، ميليونها نفر را از دم تیغ می گذراند و سرگذشت اسفبار سنوات فراموش نشدنی را به یاد می آورم که در تهران و شهرستان ها چه خون ها که در این سی سال نریختند و چه جانها که نگرفتند و چه زبان ها که نبریدند، از فراخوان عمومی اجتناب دارم و معتقدم که باید نهادهای بشر دوستانه و مجامع حقوقی و انسانی بین المللی مسیر احقاق حقوق ملت ایران را در متقاعد کردن حاکميت فعلی به قبول رفراندوم آزاد و مستقل و زیر نظر ناظران سازمان ملل متحد دنبال کند و حق حیات را به این مردم اسیر استبداد ولایت مطلقه فقیه، بازگردانند. به یقین که شرایط زیست محیطی و تنفسی و حیاتی این ملت بسی ناگوارتر و اندوه بارتر از فلسطینی ها و افغانی ها، عراقی ها و لبنانی هاست.

6. انتظار و توقع شما از ملت های دنیا چیست؟

از همه آزادگان و درد آشنایان عصرمان متوقعم تا اخبار ما را از نزدیک دنبال کنند و از حکومت هایشان بخواهند تا در روابط با دولت ایران تجدید نظر نمایند و از مقامات عالی رتبه جهان در تمامی مصادر و مناصب بخواهند تا ما را از این غربت و خفت بیرون بیاورند و شورای امنیت سازمان ملل را وادار به اخذ مواضع بازدارنده نمایند و در محکومیت گردانندگان این رژیم بیفزایند.

با سپاس، سید حسین کاظمینی بروجردی

۱ نظر:

frzadazad گفت...

باری کلا به شما آقای بروجردی که با زبانتان اینجوری از ملت ایران و دفاع از نسل آدم می کنید از شما متشکرم . یک ایرانی